Płytki ścienne, podłogowe i elewacyjne

Co wybrać ....? Glazura, terakota i gres

Na rynku dostępne są różne rodzaje płytek – glazura, terakota i gres. Znajomość różnic między nimi jest ważna przy planowanym remoncie. Glazura to płytki przeznaczone na ściany. Po wypaleniu pokrywane są specjalnym szkliwem, które wpływa na ich kolor i połysk. Na podłogę często kupuje się terakotę, która jest wypalana w znacznie wyższej temperaturze niż glazura, co zwiększa jej odporność na obciążenia i uszkodzenia mechaniczne. Coraz częściej jednak wybieramy gres, który sprawdza się zarówno na podłogach, jak i ścianach oraz w najcięższych warunkach, szczególnie w miejscach narażonych na duże obciążenia i zmianę temperatur, na przykład w kuchni. Tego typu płytki wypalane są w temperaturze ponad 1200°, dzięki czemu są twarde i wytrzymałe.

Dobór płytek do pomieszczenia zależy od tego, jak często i w jaki sposób z niego korzystamy. Zupełnie inna powinna być bowiem podłoga w łazience, kuchni czy salonie. Aby dokonać właściwego wyboru, warto poznać oznaczenia parametrów, które widnieją na opakowaniach.

Jednym z parametrów, który warto sprawdzić jest nasiąkliwość wodna, na którą składa się rodzaj masy bazowej i szkliwa, porowatość powierzchni i nasycenie pigmentem. Nasiąkliwość pokazuje nam również stopień mrozoodporności płytek.

Do pomieszczeń bez ogrzewania nadają się płytki o nasiąkliwości nieprzekraczającej 3% (grupa I). Nasiąkliwość pomiędzy 3 a 10% jest charakterystyczna dla płytek odpowiednich do wykładania ścian i podłóg bez podciągania wilgoci z podłoża. Zaś płytki z grupy III mają nasiąkliwość wodną od 10 do 20% - jest to najliczniejsza grupa płytek szkliwionych przeznaczonych do wykorzystania jedynie na ścianach.

Istotna jest również odporność na plamienie – parametr ten dotyczy jedynie płytek szkliwionych i jest wyrażany w postaci pięciu klas. Klasa 5 oznacza najwyższą odporność i z tego typu płytek najłatwiej jest usunąć nawet mocne zabrudzenia. Po przeciwnej stronie skali znajdują się płytki o klasie 1, na których większe zabrudzenia mogą być stale widoczne. Dlatego też wybierając płytki, szczególnie te na podłogi oraz na ściany w kuchni, lepiej zdecydować się na materiał o wyższej klasie odporności na zabrudzenia, wtedy płytki wystarczy przetrzeć ciepłą wodą lub płynem do mycia tego typu powierzchni, aby bez problemów usunąć plamy.

Kolejny wskaźnik to twardość minerałów, która jest podawana w skali Mohsa od 1 do 10 i obejmuje różne substancje – od talku do diamentu. Sprawdza się ją poprzez próbę zarysowania danym materiałem ze skali po powierzchni materiału badanego. W praktyce skala jest dość płynna. Minerały o twardości 1 i 2 dają się łatwo zarysować paznokciem, a równocześnie te o twardości od 1 do 4 – gwoździem żelaznym, o twardości do 5 – ostrzem stalowym. W domu wystarczy położyć płytki o twardości 5 lub 6, wybierając jednak posadzkę do garażu lepiej zdecydować się na twarde płytki, oznaczone na skali 7 lub 8.

Jakie płytki do jakiego pomieszczenia?

Jak zatem, znając parametry płytek, dobrać je do poszczególnych pomieszczeń? Do łazienki dobre będą niemal wszystkie rodzaje, należy jedynie pamiętać, że płytki powinny być odporne na czyszczenie środkami chemicznymi i antypoślizgowe w przypadku, gdy zdecydujemy się wyłożyć nimi np. posadzkę pod prysznicem.

Warto zwrócić uwagę, aby płytki były łatwe do utrzymania w czystości. W miejscach, w których poruszamy się wyłącznie w obuwiu domowym, wystarczy nawet I klasa ścieralności. Inaczej wygląda sytuacja, gdy wybieramy płytki do kuchni – tam podłoga częściej się brudzi, czasem spada na nią coś ciężkiego, więc powinna mieć wysokie parametry powierzchniowej odporności na uszkodzenia i brud.

W kuchni najlepiej sprawdzą się płytki o III lub wyższej klasie ścieralności. Podłoga powinna być bez wyraźnych porów – mniej się wówczas brudzi i nie wchłania tłuszczu. Należy także unikać glazury i terakoty matowej z wyraźnymi wgłębieniami na powierzchni. Bardzo istotne jest również, aby płytki były odporne na uszkodzenia mechaniczne – powinny zatem cechować się twardością między 4 a 6.

Podobnie wygląda sytuacja w przedpokoju, tu także podłoga łatwo ulega zabrudzeniu, a dodatkowo jest poddana naciskowi twardego obuwia i działanie ścierne drobinek piasku kwarcowego (o stopniu twardości 7). Dlatego też warto zdecydować się na gres o IV lub V klasie ścieralności w skali PEI bądź nieszkliwiony, na którym nawet pewne wytarcie powierzchni nie spowoduje większych wizualnych zmian.

Płytki , kamień elewacyjny, okładziny dekoracyjne

Kamień ozdobny wnosi do architektury wnętrza element prestiżu i kreatywności. Zastosowany na fragmentach ścian lub w niektórych strefach pomieszczeń kreuje w nich specyficzny klimat. Wytwarzane z dbałością o szczegóły płytki kamieniopodobne oddają piękno naturalnego kamienia. Dekoracyjne atuty szerokiej gamy produktów to różnorodność barw, kształtów i faktur, które pozwolą stworzyć niespotykaną grę światłocienia w każdym pomieszczeniu. Kamień dekoracyjny ułożony na elewacji sprawi, że nawet najprostsza bryła architektoniczna zyska na elegancji i reprezentacyjnym charakterze. Aspekty wizualne są bez wątpienia niezwykle ważne przy wyborze kamienia dekoracyjnego. Jednak nie tylko jego efektowny wygląd powinien przesądzać o wyborze takiego elementu wykończeniowego. Do głównych zalet kamienia dekoracyjnego należą także: prosty montaż, wytrzymałość na czynniki zewnętrzne oraz przystępna cena.

Dlaczego kamień dekoracyjny na elewacji i wnętrzu?

Kamień dekoracyjny wyróżnia bogactwo odcieni i rozmiarów, inspirowanych architekturą wielu zakątków świata: od mroźnej Północy aż po rozgrzane słońcem uliczki śródziemnomorskich miast. Struktury charakterystyczne dla Bliskiego Wschodu, wapienne bloki czy drobno cięty piaskowiec wprowadzą do nowoczesnych wnętrz delikatne ciepło. Tworzące ciekawy układ szlifowanych łupków, jasne kamienie dekoracyjne o surowym, północnym charakterze, doskonale harmonizują z „chłodnymi” materiałami, takimi jak szkło i metal. Kamienie wewnętrzne o wyraźnej, wypukłej strukturze starego kamiennego muru, inspirowanego kulturą śródziemnomorską, pozwolą na wyraźne zaakcentowanie reprezentacyjnych części pomieszczeń. Kamień dekoracyjny na ścianie salonu to rozwiązanie, które zaspokoi gusta nawet najbardziej wybrednych miłośników pięknych wnętrz. Kamień bowiem doskonale sprawdzi się zarówno w nowoczesnej stylizacji, jak i tej bardziej klasycznej, nawiązującej do tradycji. Ciekawa faktura kamienia dekoracyjnego potrafi skutecznie ożywić wnętrze, tworząc niebanalny element wizualny w pomieszczeniu. Pomieszczeniem, w którym również warto rozważyć zastosowanie kamienia dekoracyjnego to przedpokój - wizualna wizytówka naszego mieszkania i stylistyczna zapowiedź całości aranżacji. Urządzając go, należy uwzględnić zarówno estetykę, jak i funkcjonalność pomieszczenia. Niezwykle istotny jest właściwy dobór kolorów. Przedpokój zazwyczaj pozbawiony jest dopływu światła naturalnego, dlatego z reguły należy unikać stosowania na ścianach ciemnych kolorów. W wąskich przestrzeniach sprawdzi się jasny kamień dekoracyjny o drobniejszej, mniej skomplikowanej strukturze. Ściany w przedpokoju są szczególnie narażone na powstawanie zabrudzeń czy uszkodzeń, dlatego płytki kamieniopodobne (odpowiednio zaimpregnowane) mogą stanowić skuteczną ochronę. Aby przedłużyć ładny wygląd ściany, należy ją regularnie (co 5 lat) impregnować. Można również przemalować kamień dekoracyjny zachowując jego unikalną fakturę. Interesującym efektem wykończeniowym, który nie tylko zdobi, ale również wznosi aspekt spójności w wystroju, to przeniesienie kamienia dekoracyjnego z elewacji, również na ściany wewnętrzne. Stonowana kolorystyka płytek betonowych zamontowanych na całej elewacji stanowi idealne tło dla otaczającej roślinności. Natomiast we wnętrzu świetnie współgra z meblami niezależnie od ich stylu. Dom, w którym wszystkie elementy wystroju harmonijnie ze sobą współgrają jest nie tylko atrakcyjny wizualnie, ale również funkcjonalnie, tworząc przestrzeń przyjazną dla domowników.